"გიორგი ქინქლაძეს ის შეეძლო, რაზეც დავიდ სილვა მხოლოდ იოცნებებს"

არავისთან კამათს არ ვაპირებ, ფაქტს ავღნიშნავ. გიო ქინქლაძემ კარიერაში ითამაშა რამდენიმე მატჩი, სადაც ლამაზი ფინტებით ჩამოიცილა მეტოქეები და სწორედ ეს დაამახსოვრდათ გულშემატკივრებს. ძლიერ კლუბებში არ აიყვანეს, რადგან არასტაბილური იყო და სეზონში 3-4 მატჩის და რამდენიმე ლამაზი ფინტისთვის დიდ ფულს არავინ ხარჯავს. მისი შედარება უმაღლესი კლასის ფეხბურთელებთან არასწორად მიმაჩნია, რადგან არც ძლიერ კლუბში უთამაშია და არც ძლიერ მოწინააღმდეგესთან(მით უმეტეს, სტაბილურად) გამოუჩენია თავი. იმ პერიოდის უელსის ნაკრები, რომელთანაც საუკეთესო სანაკრებო მატჩი ჩაატარა, საშულოზე დაბალი რანგის ევროპული გუნდი იყო. ეს არის სიმართლე(შესაძლოა, მწარე) და ყველა დანარჩენი მხოლოდ სურვილების ნისლში ყოფნაა. შედეგი ის არის, რაც ქაღალდზეა და სტატისტიკაა.

გასაგებია, რომ ქინქლაძემ ვერ ითამაშა სტაბილურად და იმ ხანგრძლივობით რამდენი ხანიც დანარჩენმა ოპონენტებმა, მაგრამ ეს არანაირად არ ნიშნავს იმას რომ მხოლოდ ქართველებს ახსოვთ და აძლევენ ხმას ქინქლაძეს. მე მინახავს მრავალი ბრიტანელი გულშემატკივარის ვიდეო ინტერვიუ, და მომისმენია თუ როგორ აფასებენ ისინი გიოს თამაშს. უკლებლივ ყველა ძალიან მაღალ შეფასებას იძლევა. საერთოდ ბრიტანელი გულშემატკივარი ძალიან სამართლიანი და იმპულსურია. ისინი თავად აღნიშნავენ, რომ გიოს თამაში პირდაპირ ზეგავლენას ახდენდა მათ საფეხბურთო ხასიათზე და ულაპარაკოდ ერჩივნათ კანტონასაც და იგივე ბექჰემსაც. მისი თამაშის სტილი იყო მათთვის ექსატაზის უდიდესი წყარო. ამას თვითონ მანჩესტერ სიტის სტაჟიანი ფანები ამბობენ. ინტერვიუ იყო ერთ ძალიან მოხუც გულშემატკივართან, რომელიც სიტის ფანია 60 წელია უკვე და ასეთი სიტყვებით იწყებს: "მე ბევრი დიდი ფეღბურთელი მინახავს, მაგრამ კოლოსი მათ შორის ულაპარაკოდ ერთია-ქინქლაზე!". ამას იმიტომ ვწერ, რომ მინდა გასაგები გავხადო თვითონ ბრიტანელების აზრი ქინქლაძეზე და ნუ გვგონია, რომ მხოლოდ ჩვენ გვახსოვს და ვწევთ წინ ასეთ გამოკითხვებში. სხვათაშორის მარტო საუთჰემპტონის კარში არ გაუტანია მას ასეთი ჯადოსნური დრიბლინგი-გოლი, მსგავსი 3-4 კიდევ აქვს გაკეთებული და მანჩესტერ იუნაიტედთანაც კი. და კიდევ ერთი, ვისაც მისი თამაში სტადიონიდან გინახავთ, გეხსომებათ როგორ ყავდა მთელი თამაშის განმავლობაში დაბმული მოწინააღმდეგის მინიმუმ 3 მოთამაშე და როგორ მალავდა ბურთს. უდიდესი მოთამაშე იყო, რომელმაც ხასიათის დამორჩილება ვერ შეძლო...